Ademhaling en denken zijn twee zijden van dezelfde medaille. Dit is essentieel om te begrijpen wanneer je je ademhaling in nood observeert. Je denken beïnvloedt je ademhaling en vice versa. Deze ingewikkelde verbinding tussen lichaam en geest is een directe opening die ons de kracht geeft om beide effectief te veranderen, en uiteindelijk te evolueren.
Tijdens angst of gevaar; de trigger is ofwel een ervaring van paniek/overweldiging of een angstige gedachte. De ademhaling reageert automatisch door snel, kort en oppervlakkig te worden. Deze korte ademhaling domineert het bovenste ademhalingssysteem, en schakelt het sympathische zenuwstelsel in, door de receptorplaatsen boven in de longen aan te spreken. Dit is het natuurlijke verdedigings-, vlucht/vechtmechanisme van het lichaam – het ondersteunt ons om snel te reageren op gevaar.
De uitdaging in het Westen is dat we een levensstijl hebben gecreëerd die veel stress genereert. Stress schakelt ook dit natuurlijke verdedigingsmechanisme uit. Het lichaam kent het verschil niet en reageert op dezelfde manier. Chronische stress leidt tot ziekte en vaak opgebrande bijnieren.
Wij dragen ook de tegenhanger van het sympatische in het parasympatische zenuwstelsel. De’ receptor sites bevinden zich aan de basis van het middenrif. Als we diep inademen in het middenrif, zetten we de schakelaar van het parasympathische zenuwstelsel om, waardoor een vredige, kalme toestand ontstaat.
Tegelijkertijd voorziet de middenrifademhaling het hele lichaam van de nodige zuurstof om het lichaam te voeden. Zuurstof is de belangrijkste brandstof van het lichaam; elk deel van het lichaam heeft zuurstof nodig om optimaal te kunnen functioneren. Het hart, de onderrug, het spijsverteringskanaal, de voortplantingsorganen worden verjongd door de interne massage van het middenrif en de ademhaling. Elk deel van ons lichaam wordt gevoed door het zuurstofrijke bloed. Zuurstof is het voertuig voor de levenskracht die het vervoert. We gedijen mentaal, emotioneel en spiritueel wanneer we diep en volledig ademen.
De sleutel is om bewust het parasympatisch zenuwstelsel in te schakelen.
Voordat we een patroon kunnen veranderen, moeten we ons er bewust van worden. Het opmerken van je adempatroon is de eerste stap. Wanneer je merkt dat je kort en oppervlakkig ademt, leg dan je hand op je onderbuik (vier vingers onder je navel) en begin hier te ademen, voel hoe je onderbuik zich zachtjes uitstrekt. Adem rustig in en laat je uitademing zijn als een stille zucht.
In het begin kan het een uitdaging zijn om met je adempatroon te werken, vooral als je alleen bent, omdat je tegen opgesloten emoties en trauma’s aanloopt. Door te werken met een diafragmatisch, verbonden ademhalingssysteem, pak je zowel het fysieke adempatroon aan als de ingesleten adempatronen uit je onderbewuste. Een serie van drie ademsessies begint met het opruimen van de ingesleten patronen uit het lichaamsgeheugen.
Omdat ademen en denken twee kanten van dezelfde medaille zijn, wordt het andere beïnvloed als we met het ene werken. Het lichaam heeft een gemakkelijkere tijd om het adempatroon te transformeren, terwijl gewoonte-denken vaak meer ijver vergt om te veranderen – geen van beide kan worden genegeerd. Intensief ademwerk ruimt het onderbewuste op als het vuilnis buiten zetten bij de achterdeur. Maar wat laten we steeds door de voordeur binnen, de bewuste geest? Wat herhalen we tegen onszelf op een dagelijkse basis?
Er zijn veel oefeningen om ons denken aan te pakken: The Work van Byron Katie helpt om vastgeroeste gedachten af te wikkelen door vier eenvoudige vragen te stellen; het Tibetaanse Dzogchen boeddhisme gaat diep in op de natuur van de geest. Elke gedachte die we meer dan één keer denken is een meditatie, dus waar mediteren we over? Is het een meditatie die ons geluk ondersteunt? Of lijden?
Het goede nieuws is dat wanneer je vanuit het onderbewuste opruimt, het gevoel er een is van jubel; het is buitengewoon om het gewicht van trauma’s uit het verleden los te laten. De meesten van ons zijn verbaasd over het vermogen van het lichaam om een herinnering vast te houden waarmee we in het reine zijn gekomen. Ik geloof dat deze lichaamsherinneringen worden vastgehouden als herinneringen om ons veilig te houden. Als we ze achter ons hebben gelaten, houden ze ons alleen maar tegen om ons volledige potentieel te benutten. De adem sloot ze in, en dus de adem ontsluit ze. Als we de interne Feng Shui doen en ze opruimen, worden we opnieuw gestimuleerd door de lichtheid van ons zijn.
Jakub geeft les in meditatie en ademwerk. Hij traint andere hulpverleners (verpleegkundigen, therapeuten, massagemedewerkers, yoga-instructeurs, leraren, energie-intuïtieven) hoe ze ademwerk kunnen integreren in hun praktijk als een manier om zowel de blokkades van hun cliënten te lezen, als hen te openen om ontvankelijk te zijn voor hun werk. Hij biedt meditatie- en ademlessen, doorlopende groepsreeksen, privé-sessies en ademretraites. Het schema is te vinden op haar website.